Omdat ik het ene ding anders doe, irriteren andere mensen me veel minder

Mensen zijn de beste moordenaar voor mij, Dus niet in principe, maar als ze dom of stom zijn, brengen ze me sneller van "het leven is mooi" naar "help, ik wil naar bed gaan" als regen of een leeg Nutella-glas. Drie voorbeelden van klassieke "Orrrr!" -Situaties die me meestal irriteren met dieren:

In de supermarkt een nieuwe kassa wordt geopend en de laatsten uit de rij sprinten naar voren met hun volle winkelwagens in plaats van ze al 10 minuten met hun twee artikelen te laten wachten.
Op het metrostation Veel passagiers willen in- en uitstappen, maar sommigen gedragen zich alsof de trein hun privé-eenpersoonsvoertuig was? en reageer zelfs als je iets duwt of zegt.
voetganger rennen zonder achterom te kijken op het fietspad en me uitschelden als een "stomme koe!", als ik strijdlustig rink.

Ja, ja, ik weet het: Ik ben behoorlijk ongeduldig, gemakkelijk geïrriteerd en zou helemaal niet boos moeten zijn op zoiets, En ondertussen doe ik het niet meer. Omdat ik eindelijk een manier vond die voor mij persoonlijk goed werkt tegen mijn humeurmoordenaar nummer 1: lach!

Een babbelende snauw heeft me geholpen te beseffen

Het feit dat ik zag dat lachen me kan redden van de val van de stemming was puur toeval. Op een ochtend, op weg naar het werk, kort na 7 uur, gebeurde het opnieuw: een goedgeklede man (vastbesloten iets met financiën), liep op het fietspad, zonder achterom te kijken, ik (op de fiets) gaf op het laatste moment plaats uit, hij was bang en schold "man, is het stil?! Ongelofelijk!". Misschien had ik een hele goede dag of zo, maar In plaats van me aangeraakt, boos of geconfronteerd te voelen, zou ik deze man en de situatie nu meteen kunnen uitlachen ? en dat was niet alles bevrijdendemaar heeft mijn humeur zelfs opgeheven!

Door deze ervaring is het kwartje op de een of andere manier gevallen: er zullen ALTIJD situaties zijn waarin mensen zich niet gedragen zoals ik zou willen. Niet zo attent, niet zo attent, niet zo vriendelijk. En ik zal er waarschijnlijk nooit overheen kunnen staan, omdat het mij zo vaak aangaat en daarom merk ik het. Ik kan dat niet veranderen. Maar HOE ik antwoord, of ik het zelf opneem of het met humor aanneem, dat alleen is mijn beslissing! En als ik de keuze heb tussen lachen en me irriteren? de zaak is mij duidelijk.

Waarom lachen voor mij werkt

Natuurlijk vind ik situaties als die beschreven erg zelden grappig en mijn strategie werkt niet altijd perfect. Maar dat hoeft niet, want zo nu en dan doet het me goed om enthousiast te worden over kleinigheden. Maar omdat ik het lachnummer ken, heeft ze me vaak geholpen, omdat het meestal met de glimlach is zoals met de glimlach (althans voor mij): Zelfs als ik het eerst forceer, zal het na een paar seconden natuurlijk worden en zal mijn humeur verbeteren ? evenals mijn algemene houding tegenover mijn voormalige stemmingsmoordenaar nummer 1, omdat hij me vaker laat lachen.

En dat sommigen van tijd tot tijd worden geaaid of geïrriteerd wanneer ze merken dat ik, nogmaals, niet lach mijn Probleem, maar hun Besluit. Ze kunnen immers net zo goed met me lachen.